Maatschappelijke kwetsbaarheid kan worden doorgegeven van de ene generatie naar de volgende. Vaak is dit een proces dat op school begint en zich van daar verder cumulatief ontwikkelt. Eens iemand door een maatschappelijke instelling gekwetst wordt, wordt de kans op toekomstige kwetsuren door maatschappelijke instellingen groter.
De eerste instelling waar velen mee te maken krijgen, is de school. De school heeft dan ook een cruciale rol in het voorkomen van kwetsuren bij de leerlingen. Het is namelijk zo dat kinderen met laaggeschoolde ouders, kinderen met een andere afkomst, kinderen die in armoede leven, … sneller een label opgeplakt krijgen dan bijvoorbeeld kinderen met hooggeschoolde ouders. Op deze manier is er geen sprake van sociale rechtvaardigheid. De leerlingen worden eerder gedefinieerd op basis van wie hun ouders zijn, wat hun thuissituatie is, van waar ze afkomstig zijn en welke financiële middelen ze ter beschikking hebben. Dit maakt dat zij sneller in een negatieve spiraal terecht komen waar ze maar moeilijk uit geraken zonder gerichte hulp.
Een zeer belangrijk proces dat op school kan mislopen, is de binding tussen de leerlingen aan de ene kant en de leerkracht en de school aan de andere. Wanneer deze binding zich goed ontwikkelt, is er een aanvaarding of zelfs affectie van de leerkracht naar het kind en kan het kind zich hechten aan de leerkracht. Dit heeft een grote invloed op het zelfbeeld en ook op de verdere ontwikkeling van het geloof in de schooldiscipline en de inzet voor schoolopdrachten. De leerling ontvangt op zijn beurt respect en prestige van de leerkrachten en de school in het algemeen. Wanneer deze binding misloopt, vaak door een cultureel misverstand en slechte aanvaarding vanuit de leerkracht, zal het kind zich slecht hechten aan de leerkracht. Verder zullen ze dus weinig inzet opbrengen en weinig waarde hechten aan de schooldiscipline. Het kind zal dan vaker negatieve feedback krijgen over zijn onbekwaamheid en zal vaker sancties krijgen voor slecht gedrag.
Het is de taak van de school en leerkracht om een aanvaardende houding aan te nemen tegenover andere culturen en kinderen te leren dat ook hun cultuur aanvaard wordt en iets is om trots op te zijn. Dit zal ervoor zorgen dat leerlingen met een andere culturele achtergrond zich aanvaard voelen en zich makkelijker kunnen hechten aan de leerkracht. Het kan het begin zijn van een positieve groei, wat het mogelijk maakt om de cyclus van kansarmoede te doorbreken of toch op zijn minst te vertragen.
Bron afbeelding:
Patronen doorbreken. (z.d.). Geraadpleegd 4 juni 2021, van https://nl.pinterest.com/pin/349380883575215735/?fbclid=IwAR3D2obK6Fg9jH8-wuVkDSTy34JY6ArhOIVYBSa647XAWwfR3fR9hQr92jg